از علیرضا بیرانوند تا خواهران منصوریان؛ به خاطر یک مشت پول!
تاریخ انتشار: ۲۹ بهمن ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۷۷۶۱۱۹
برخی از این ورزشکاران و فوتبالیستهای سرشناس شدهاند نمونه بارز آن ترند توییتر که میگفت «سی بیشتر بدهید شهرستان هم میروند.» کنایهای از بیپرنسیب بودن یک شخص که هیچ خط قرمز و احترامی برای خودش قائل نیست و با مقداری پول میتوان او را خرید.
روز گذشته ویدیوهای زیادی از انبوه مردمی که در ماجرای کورش کمپانی پول خود را از دست دادند منتشر شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
همچنین نباید فراموش کرد که خود مالباختهها هم درصدی از تقصیر را به عهده دارند. چرا باید یک نفر باور کند شرکتی داخل ایران میتواند آیفون را از درب کارخانه در خارج کشور ارزانتر بدهد؟ البته ذکر این نکته ضروری است که به هر حال از بین ۹۰ میلیون نفر جمعیت حتما عدهای پیدا میشوند که از روی نیاز یا سهلانگاری یا طمع وارد این دام میشوند و اتفاقا قوانینی گذاشته میشوند برای حفاظت از همین افراد.
در کنار انفعال نهادهای نظارتی و اشتباه مالباختهها نباید از نقش سلبریتیهایی که برای این شرکت اعتمادزایی کردند به راحتی عبور کرد. ستارههایی نظیر علیرضا بیرانوند و حسین کنعانیزادگان یا هادی ساعی و خواهران منصوریان و برخی ورزشکاران و بازیگران دیگر. افرادی که حاضر شدند به خاطر چند میلیون تومان اعتبار خودشان را بگذارند پای این شرکت قارچی و طرفدارانشان را هم مجاب کنند که اینجا بیخطر است. مشخص است که این افراد امروز میگویند ما از کجا میدانستیم؟ میگویند این شرکت مجوز داشته و کارش قانونی بوده است. همه اینها درست. ما هم انتظار نداریم بازیکنان فوتبال پوآرو باشند و خودشان بروند ته و توی شرکت را در بیاورند، ولی این وسط نقش حرمت خودتان چه میشود؟ اعتبار و شخصیتتان کجا میرود؟ به این فکر نمیکنید که عده زیادی از مردم چشمشان به شماست و دوست دارند همان راهی را بروند که شما رفتهاید؟ آیا ذرهای مسوولیت اجتماعی برای خودتان قائل هستید؟ یا اگر فردا بگویند فلان شرکت ۲۰ میلیون برای تبلیغات میدهد با سر میدوید؟ این رقم چه درصدی از درآمدهای سرشار شما را شامل میشود که نمیتوانید بیخیالش بشوید؟
منبع: فرارو
کلیدواژه: علیرضا بیرانوند خواهران منصوریان قیمت طلا و ارز قیمت خودرو قیمت موبایل
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۷۷۶۱۱۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چرا هیچ وقت یادمان نمی ماند درِ خانه را قفل کرده ایم یا نه؟
دانشمندان یک قدم به درک اینکه چرا بعضی چیزها را به خاطر می سپاریم و برخی دیگر را فراموش می کنیم، نزدیک تر شده اند.
به گزارش روزیاتو، محققان دانشگاه رایس ِ آمریکا دست به پژوهشی زدند که نشان داد ما برخی جنبه های یک تجربه همچون شرایط کلی را به جای جزئیات کوچک تر به خاطر می سپاریم.
به همین دلیل است که احتمال فراموش کردن تجربه های جزئی تر و پیش پا افتاده تری مانند قفل کردن یا نکردن در ِ خانه، بیشتر است.
برای درک بهتر نحوه ی عملکرد حافظه ی انسان، محققان دانشگاه رایس تصاویری را به شرکت کنندگان پژوهش خود نشان دادند.
در این آزمایش حافظه، برخی از تصاویری که برای شرکت کنندگان به نمایش درمی آمدند، تکراری و برخی دیگر جدید بودند.
برخی تصاویر شباهت زیادی به یکدیگر داشتند، اما در برخی دیگر تشخیص تفاوت های آن ها از یکدیگر دشوارتر بود. هدف از نمایش تصاویر مشابه، مختل کردن حافظه با شبیه سازی تجربیات پیش پا افتاده ای بود که روزانه داریم، مانند قفل کردن در ِ خانه.
محققان پی بردند که به یاد ماندنی ترین تصاویر که احتمال به خاطر سپردن آن ها توسط شرکت کنندگان بیشتر بود، تصاویری رنگارنگ با حضور افرادی در عکس بودند. به عبارت دیگر، تصاویری که شلوغ و بی نظم نبودند، فراموش نشدنی تر بودند.
گرچه شرکت کنندگان به یادماندنی ترین تصاویر را به درستی به یاد آورده بودند، اما اثر آن بعد از ۲۴ ساعت از میان رفت. این به ویژه درمورد به یاد آوردن تجربیات مثبت صدق می کرد، امری که نشان داد این دست تجربیات در ابتدا به یاد می مانند، اما بیشتر مستعد فراموش شدن هستند.
گرچه معمولاً تصور این است که احساسات می توانند فرآیند پردازش حافظه را بهبود بخشند، اما انسان ها اغلب جنبه ی اصلی یک تجربه یا به عبارتی دیگر «مخلص کلام» را به یاد می آورند، نه جزئیات اضافی را. به گفته ی محققان، گذشت زمان اغلب این موضوع را تشدید می کند.
برای مثال، اگر سعی کنیم که به خاطر آوریم در سال گذشته چه کارهایی انجام دادیم، احتمالاً کارهای زیاد و مختلفی را به خاطر می آوریم. با این حال، احتمالاً تنها برخی از این خاطرات را با جزئیات زیاد به خاطر می آوریم. ممکن است به یاد بیاوریم که به سفر رفته بودیم، اما احتمالاً یادمان نمی آید که در هر روز ِ سفر چه فعالیت هایی انجام داده بودیم.
نتایج این پژوهش نشان داد محتوای احساسی، مدت زمان گذشته یک تجربه و ویژگی های ادراکی حافظه، همگی در به خاطر آوردن یا نیاوردن جزئیات یک اتفاق تأثیرگذارند.
به گفته ی محققان دانشگاه رایس، این پژوهش نشان داد که تجربیاتی که برای یک شخص فراموش نشدنی هستند، مثل جشن تولد، مرگ عزیزان و غیره، به احتمال زیاد برای یک شخص دیگر هم فراموش نشدنی هستند. این ها اغلب تجربیات مثبت یا منفی هستند.
این محقان می گویند ما اغلب تصور می کنیم که خاطرات احساسی بهتر به خاطر سپرده می شوند، اما در حقیقت این ویژگی های اصلی یک خاطره است که به خاطر سپرده می شود، اما جزئیات آن ممکن است فراموش شوند.
یکی از دلایل اینکه ما نمی توانیم همه ی تجربیات مان را به خاطر آوریم این است که مغز ما ظرفیت محدودی دارد.
به گفته ی محققان، مغز ما احتمالاً نمی تواند هر چه که تجربه می کنیم را به خاطر بسپارد و به همین دلیل مجبور هستیم اندکی از اطلاعاتی که مهم نیستند را به شکل انتخابی فراموش کنیم.
کانال عصر ایران در تلگرام